De Faunabeheereenheid Utrecht (hierna FBE Utrecht of FBE) heeft tot taak een effectief en efficiënt
faunabeheer te coördineren binnen de provincie Utrecht. Deze taak ligt verankerd in de wet (Wet
natuurbescherming) en het daartoe overeenkomstig opgestelde provinciale beleid (Verordening
Natuur en Landschap). De zorg voor een duurzaam faunabeheer vergt om een continue weging van
belangen. De uitvoering van het faunabeheer is, in beginsel, geen publieke taak maar is door de
wetgever belegd bij grondeigenaren, -gebruikers en jachthouders. 

Voor een planmatig beheer heeft de provincie de FBE Utrecht erkend als samenwerkingsverband van
organisaties op het gebied van natuurbeheer, landbouw, particulier grondeigendom, de jacht en
maatschappij. De FBE zorgt voor een adequate coördinatie van een duurzaam en planmatig
faunabeheer alsmede een goede afweging van belangen van de participerende partijen in een
faunabeheerplan, binnen de kaders van de wet en het provinciale beleid. Het Faunabeheerplan schetst
een gecoördineerde (lange termijn) visie voor het planmatige beheer van diersoorten voor het
werkgebied van de FBE.

Hoewel naar de letter van de wet de uitvoering van het faunabeheer geen publieke taak is, kan gelet
op de strikt gelimiteerde speelruimte en de verwevenheid van het faunabeheerplan met het
provinciale beleid, het faunabeheerplan in praktische zin worden opgevat als uitvoeringsprogramma
met de FBE als coördinerende uitvoeringsorganisatie van het vastgestelde provinciale faunabeleid.

De uitdagingen waar de Faunabeheereenheid voor staat, nemen de laatste tijd in aantal en
complexiteit sterk toe. Zo is er een algemene trend in de uitspraken van rechtbanken waar te nemen,
die in toenemende mate wetenschappelijke onderbouwingen en aantoonbare causale verbanden
vereisen voor de uitvoering van het provinciaal beleid in casu het gebruik van ontheffingen. En die zijn
helaas dikwijls niet voorhanden. Niet in de laatste plaats omdat langjarig en onafhankelijk
faunabeheer begeleidend wetenschappelijk (praktijk)onderzoek buitengewoon complex en dus
kostbaar is, maar ook omdat objectieve en verifieerbare schadegegevens simpelweg niet altijd
voorhanden zijn. Immers: de provinciale beleidsregels bepalen welke faunaschades wél dan wel niet
voor (gedeeltelijke) vergoeding in aanmerking komen en derhalve welke wel resp. niet worden
getaxeerd.

Dit stelt ons gezamenlijk voor diverse uitdagingen.
Om deze uitdagingen het hoofd te kunnen bieden zijn tijdens de dag diverse aanbevelingen gedaan.
Tot de belangrijkste kunnen worden gerekend:

• Wilde dieren houden zich niet aan administratieve grenzen; stem beleid derhalve boven provinciaal af, werk vanuit een leefgebieden benadering en stel regels eenduidig en uitvoerbaar op;
• Investeer in faunabeheer begeleidend wetenschappelijk (praktijk)onderzoek, de ontwikkeling van adaptive management strategieën, en een adequate monitoring;
• Draag zorg voor objectieve en verifieerbare fauna schadetaxaties inclusief schades aan natuur/biodiversiteit;
• Zorg voor een integraal beleid; populaties worden primair begrensd door beperkingen in beschikbaar voedselaanbod en het areaal geschikt leef- en/of voortplantingsgebied. Sturing hierop bevordert duurzame oplossingen;
• Politiek: kies koers en stel heldere kaders op incl. toereikende uitvoeringsmiddelen;
• Jagers en andere betrokken faunabeheerders kennen slechts een beperkte wettelijke verplichting om het provinciale faunabeleid tot uitvoering te brengen en toch leveren zij grote inspanningen; waardeer de inzet van al deze betrokkenen bij de uitvoering van het provinciale beleid.

Meer informatie over deze dag kunt u hier bekijken.

Het persbericht van de provincie Utrecht incl. link naar de video kunt u hier bekijken.